абуры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., абу́рыцца; зак. (разм.).

Абрушыцца, абваліцца.

Сцяна абурылася.

|| незак. абу́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абу́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

Стаць абураным; разгневацца.

А. дрэнным учынкам.

А. на таварыша.

|| незак. абура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абу́рыцца абу́рацца
Прошлы час
м. абуры́ўся абуры́ліся
ж. абуры́лася
н. абуры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час абуры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абу́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абу́руся абу́рымся
2-я ас. абу́рышся абу́рыцеся
3-я ас. абу́рыцца абу́рацца
Прошлы час
м. абу́рыўся абу́рыліся
ж. абу́рылася
н. абу́рылася
Дзеепрыслоўе
прош. час абу́рыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абуры́цца сов., разг. обру́шиться, обвали́ться, завали́ться, ру́хнуть;

столь ~ры́лася — потоло́к обру́шился (обвали́лся, ру́хнул)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абу́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Стаць абураным; разгневацца. [Раман] нёс у кішэні паперку на атрыманне саломы і загадзя ведаў, як абурыцца цешча, што не выпрасіў сена. Чарнышэвіч.

абуры́цца, ‑рыцца; зак.

Разм. Абрушыцца, абваліцца. Сцяна абурылася. □ Высокі, дужы ў плячах,.. [Міхалка], як бы наўмысля, падпёр плячыма Сузонаву хату, каб яна не абурылася. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абуры́цца

1. (абваліцца) éinstürzen vi (s), zusámmenefallen* vi (s);

2. (разгневацца) sich empören, sich entrüsten, áuffahren* vi (s); in Wut [Hárnisch] geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Абу́рыцца ’абваліцца’ (Арх. ГУ). Гл. бурыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абу́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абурыцца.

2. Зал. да абурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абура́цца гл. абурыцца 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)