абура́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абура́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абура́льна нареч. возмути́тельно; безобра́зно; вызыва́юще

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абура́льна-здзе́клівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абура́льна-здзе́клівы абура́льна-здзе́клівая абура́льна-здзе́клівае абура́льна-здзе́клівыя
Р. абура́льна-здзе́клівага абура́льна-здзе́клівай
абура́льна-здзе́клівае
абура́льна-здзе́клівага абура́льна-здзе́клівых
Д. абура́льна-здзе́кліваму абура́льна-здзе́клівай абура́льна-здзе́кліваму абура́льна-здзе́клівым
В. абура́льна-здзе́клівы (неадуш.)
абура́льна-здзе́клівага (адуш.)
абура́льна-здзе́клівую абура́льна-здзе́клівае абура́льна-здзе́клівыя (неадуш.)
абура́льна-здзе́клівых (адуш.)
Т. абура́льна-здзе́клівым абура́льна-здзе́клівай
абура́льна-здзе́кліваю
абура́льна-здзе́клівым абура́льна-здзе́клівымі
М. абура́льна-здзе́клівым абура́льна-здзе́клівай абура́льна-здзе́клівым абура́льна-здзе́клівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задзёр, -у, м.

Запальчывасць, гнеўнасць.

Ісці на задзёр (разм.) — весці сябе задзірліва, абуральна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возмути́тельно нареч. абура́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызыва́юще нареч. задзі́рліва; абура́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безобра́зно нареч.

1. (по внешности) бры́дка, агі́дна; (уродливо) пачва́рна;

2. (отвратительно) агі́дна; (возмутительно) абура́льна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ста́віцца зваротны дзеяслоў да ставіць (гл.) ‘паўставаць, настройвацца супраць каго-небудзь’, ‘цягнуцца, старацца зраўняцца ў частаванні з багатымі’ (Нас.). Другое значэнне з польск. stawiać się ‘трымаць сябе задзірліва, абуральна; казырацца, задавацца’, stawiać się na równi ‘ставіць сябе нароўні з кім-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аска́л, ‑у, м.

Тое, што і выскал. — Заходзьце, заходзьце, — мяккім голасам гаварыў Гарастовіч, але Сафрону здавалася, што той сабачы аскал так і застаўся на яго твары. Чарнышэвіч. [Галіна Адамаўна] ўвесь час бачыла гэты зларадны аскал, хоць выраз твару нечаканай госці быў увесь час спачувальны ці абуральна-сур’ёзны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палюбава́цца, ‑бу́юся, ‑бу́ешся, ‑бу́ецца; зак.

1. кім-чым і на каго-што. Любавацца некаторы час. І робіць крук [Міхал], бо як стрымацца, Каб не зайсці палюбавацца І ярыною і жытамі? Колас. Пад вечар мы пайшлі з Піліпам Тарасавічам палюбавацца на разліў рэчкі. Ермаловіч.

2. заг. палюбу́йся (палюбу́йцеся). Разм. Ужываецца ў значэнні: зірніце, як дрэнна, абуральна. [Інжынер:] — Вось палюбуйцеся: машыны пад адкрытым небам стаяць. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)