абу́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́джаны абу́джаная абу́джанае абу́джаныя
Р. абу́джанага абу́джанай
абу́джанае		 абу́джанага абу́джаных
Д. абу́джанаму абу́джанай абу́джанаму абу́джаным
В. абу́джаны (неадуш.)
абу́джанага (адуш.)		 абу́джаную абу́джанае абу́джаныя (неадуш.)
абу́джаных (адуш.)
Т. абу́джаным абу́джанай
абу́джанаю		 абу́джаным абу́джанымі
М. абу́джаным абу́джанай абу́джаным абу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́джаны абу́джаная абу́джанае абу́джаныя
Р. абу́джанага абу́джанай
абу́джанае		 абу́джанага абу́джаных
Д. абу́джанаму абу́джанай абу́джанаму абу́джаным
В. абу́джаны (неадуш.)
абу́джанага (адуш.)		 абу́джаную абу́джанае абу́джаныя (неадуш.)
абу́джаных (адуш.)
Т. абу́джаным абу́джанай
абу́джанаю		 абу́джаным абу́джанымі
М. абу́джаным абу́джанай абу́джаным абу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́джаны абу́джаная абу́джанае абу́джаныя
Р. абу́джанага абу́джанай
абу́джанае		 абу́джанага абу́джаных
Д. абу́джанаму абу́джанай абу́джанаму абу́джаным
В. абу́джаны (неадуш.)
абу́джанага (адуш.)		 абу́джаную абу́джанае абу́джаныя (неадуш.)
абу́джаных (адуш.)
Т. абу́джаным абу́джанай
абу́джанаю		 абу́джаным абу́джанымі
М. абу́джаным абу́джанай абу́джаным абу́джаных

Кароткая форма: абу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абу́джаны

1. разг. пробуждённый, разбу́женный;

2. перен. пробуждённый, возбуждённый;

3. перен. пробуждённый, разбу́женный;

1-3 см. абудзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абу́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пробуждённый

1. (разбуженный) пабу́джаны;

2. перен. абу́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбу́женный

1. пабу́джаны, разбу́джаны;

2. перен. разбу́джаны, абу́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абудзі́ць, абуджу́, абу́дзіш, абу́дзіць; абу́джаны; зак.

1. каго-што. Перапыніць чый-н. сон; прымусіць ачнуцца.

Шум абудзіў жанчыну.

2. перан., што. Парушыць спакой, напоўніць гукамі, галасамі, вярнуць да жыцця, дзейнасці, вывесці са стану спакою.

Гоман абудзіў вуліцу.

3. перан., што. Выклікаць якія-н. пачуцці, уласцівасці, якасці.

А. фантазію дзяцей.

|| незак. абуджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абуджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танкаство́лы, ‑ая, ‑ае.

З тонкім ствалом. Сёлета я пасадзіла Танкастволы клён, Во вышэйшым за ўсе дрэвы Вырастае ён. Танк. Вясна-красуня ў бубен б’е. Зара, ярчэй гары! Сасонкі танкастволыя абуджаны ў бары. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

внушённый

1. вы́кліканы; абу́джаны; усе́лены, пасе́лены, нада́дзены; наве́яны;

2. наву́чаны; угаво́раны; намо́ўлены; перакана́ны; см. внуши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)