абтынко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абтынко́ўваю абтынко́ўваем
2-я ас. абтынко́ўваеш абтынко́ўваеце
3-я ас. абтынко́ўвае абтынко́ўваюць
Прошлы час
м. абтынко́ўваў абтынко́ўвалі
ж. абтынко́ўвала
н. абтынко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. абтынко́ўвай абтынко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абтынко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтынко́ўваць несов., см. атынко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтынко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абтынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтынкава́ць, абтынко́ўваць verpútzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абтынкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Тое, што і атынкаваць.

А. сцены дома.

|| незак. абтынко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абтынко́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оштукату́ривать несов. тынкава́ць, атынко́ўваць, абтынко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyprawiać

незак.

1. адпраўляць; выпраўляць;

wyprawiać w drogę — збіраць у дарогу;

2. рабіць; чыніць; наладжваць; ладзіць;

3. вырабляць;

4. абтынкоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)