абтыка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абтыка́нне
Р. абтыка́ння
Д. абтыка́нню
В. абтыка́нне
Т. абтыка́ннем
М. абтыка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтыка́нне ср., разг.

1. обтыка́ние;

2. конопа́чение;

1, 2 см. абтыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абтыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)