абтапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак., што.

Утаптаць што-н. вакол чаго-н., абмяць нагамі.

А. зямлю каля слупа.

А. сена на возе.

|| незак. абто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абтапта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абтапчу́ абто́пчам
2-я ас. абто́пчаш абто́пчаце
3-я ас. абто́пча абто́пчуць
Прошлы час
м. абтапта́ў абтапта́лі
ж. абтапта́ла
н. абтапта́ла
Загадны лад
2-я ас. абтапчы́ абтапчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абтапта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтапта́ць сов.

1. обтопта́ть, отопта́ть;

а. зямлю́ вако́л слупа́ — обтопта́ть (отопта́ть) зе́млю вокру́г столба́;

2. (примять сверху) обмя́ть;

а. се́на — обмя́ть се́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтапта́ць, ‑тапчу, ‑топчаш, ‑топча; зак., што.

Абмяць нагамі, утаптаць што‑н. вакол чаго‑н. Абтаптаць сена на возе. □ Тата дастаў з кішэні брусочак падвастрыць сякеру, а мне загадаў абтаптаць каля сасны снег, каб лепей было падсякаць. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтапта́ць zertréten* vt, zerdrücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отопта́ть сов. абтапта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обто́птать сов., разг. абтапта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмя́ть сов. абмя́ць, абтапта́ць, абці́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абтаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтапта́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абтаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)