абсцы́са, -ы, ж. (спец.).

Адна з каардынат, якая вызначае месца пункта ў прасторы.

|| прым. абсцы́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсцы́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абсцы́са абсцы́сы
Р. абсцы́сы абсцы́с
Д. абсцы́се абсцы́сам
В. абсцы́су абсцы́сы
Т. абсцы́сай
абсцы́саю		 абсцы́самі
М. абсцы́се абсцы́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсцы́са ж., мат. абсци́сса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абсцыса 1/42

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

абсцы́са, ‑ы, ж.

Спец. Адна з трох каардынат, якая паказвае месцазнаходжанне пункта ў прасторы.

[Ад лац. abscissa — адрэзаная, адсечаная.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсцы́са ж. матэм. Abszísse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абсцы́са

(лац. abscissa = адрэзаная, абсечаная)

мат. адна з трох каардынат, якія паказваюць месцазнаходжанне пункта ў прасторы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абсци́сса мат. абсцы́са, -сы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

abscissa

[æbˈsisə]

n., Math.

абсцы́са f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Abszísse

f -, -n матэм. абсцы́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)