абсу́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абсу́шваю абсу́шваем
2-я ас. абсу́шваеш абсу́шваеце
3-я ас. абсу́швае абсу́шваюць
Прошлы час
м. абсу́шваў абсу́швалі
ж. абсу́швала
н. абсу́швала
Загадны лад
2-я ас. абсу́швай абсу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абсу́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсу́шваць несов. обсу́шивать; см. абсушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абсушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́шваць, абсушы́ць trócknen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абсушы́ць, -сушу́, -су́шыш, -су́шыць; -су́шаны; зак., каго-што.

Высушыць зверху, кругом.

А. мокрае адзенне.

|| незак. абсу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абсу́шванне, -я, н. і абсу́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обсу́шивать несов. абсу́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсушваць — абсушыць; абсушвацца — абсушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́шванне ср. обсу́шивание, обсу́шка ж.; см. абсу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсушваць — абсушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абсушыцца.

2. Зал. да абсушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)