абсу́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсу́шванне
Р. абсу́швання
Д. абсу́шванню
В. абсу́шванне
Т. абсу́шваннем
М. абсу́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсу́шванне ср. обсу́шивание, обсу́шка ж.; см. абсу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсушваць — абсушыць; абсушвацца — абсушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсушы́ць, -сушу́, -су́шыш, -су́шыць; -су́шаны; зак., каго-што.

Высушыць зверху, кругом.

А. мокрае адзенне.

|| незак. абсу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абсу́шванне, -я, н. і абсу́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обсу́шивание абсу́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обсу́шка ж. абсу́шванне, -ння ср., абсу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)