абстрэ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абстрэ́льны |
абстрэ́льная |
абстрэ́льнае |
абстрэ́льныя |
| Р. |
абстрэ́льнага |
абстрэ́льнай
абстрэ́льнае |
абстрэ́льнага |
абстрэ́льных |
| Д. |
абстрэ́льнаму |
абстрэ́льнай |
абстрэ́льнаму |
абстрэ́льным |
| В. |
абстрэ́льны (неадуш.)
абстрэ́льнага (адуш.) |
абстрэ́льную |
абстрэ́льнае |
абстрэ́льныя (неадуш.)
абстрэ́льных (адуш.) |
| Т. |
абстрэ́льным |
абстрэ́льнай
абстрэ́льнаю |
абстрэ́льным |
абстрэ́льнымі |
| М. |
абстрэ́льным |
абстрэ́льнай |
абстрэ́льным |
абстрэ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абстрэ́льны обстре́ливаемый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абстрэ́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які падвяргаецца абстрэлу ці можа быць абстраляны. Абстрэльны рубеж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обстре́ливаемый
1. прич. які́ (што) абстрэ́льваецца;
2. прил. (могущий быть обстрелянным) абстрэ́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)