абстрагава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Зрабіць (рабіць) абстракцыю (у 1 знач.) чаго-н.; у думках адкінуць (адкідваць) неістотныя ўласцівасці, сувязі прадмета і вылучыць (вылучаць) яго асноўныя, агульныя ўласцівасці, мысліць адцягнена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абстрагава́ць I сов. абстраги́ровать, отвле́чь

абстрагава́ць II несов. абстраги́ровать, отвлека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстрагава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абстрагу́ю абстрагу́ем
2-я ас. абстрагу́еш абстрагу́еце
3-я ас. абстрагу́е абстрагу́юць
Прошлы час
м. абстрагава́ў абстрагава́лі
ж. абстрагава́ла
н. абстрагава́ла
Загадны лад
2-я ас. абстрагу́й абстрагу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абстрагу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абстрагава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абстрагу́ю абстрагу́ем
2-я ас. абстрагу́еш абстрагу́еце
3-я ас. абстрагу́е абстрагу́юць
Прошлы час
м. абстрагава́ў абстрагава́лі
ж. абстрагава́ла
н. абстрагава́ла
Загадны лад
2-я ас. абстрагу́й абстрагу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абстрагава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абстрагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Кніжн. Выдзеліць (выдзяляць) найбольш істотныя, заканамерныя прыкметы і сувязі прадмета шляхам мысленнага аддзялення ад мноства іншых, неістотных яго уласцівасцей, якасцей, сувязей. Абстрагаваць рысы характару героя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстрагава́ць abstrahíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абстрагава́ць

(лац. obstrahere = адцягваць)

адкідаць у думках неістотныя ўласцівасці, сувязі прадмета, з’явы і выдзяляць яго асноўныя, заканамерныя прыкметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абстраги́ровать сов. и несов. абстрагава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстрагава́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстрагаваць, абстрагавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abstrahíeren

vt абстрагава́ць, абагульня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)