абсме́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абсме́йванне абсме́йванні
Р. абсме́йвання абсме́йванняў
Д. абсме́йванню абсме́йванням
В. абсме́йванне абсме́йванні
Т. абсме́йваннем абсме́йваннямі
М. абсме́йванні абсме́йваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсме́йванне ср. осмея́ние, осме́ивание, высме́ивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмейваць — абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсме́йванне н. Áuslachen n -s, Verspóttung f -; Spott m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

осмея́ние абсме́йванне, -ння ср., асмяя́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ridicule​1 [ˈrɪdɪkju:l] n. абсме́йванне; насме́шка;

an object of ridicule аб’е́кт кпі́наў;

hold smb. up to ridicule высме́йваць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пересме́ивание

1. высме́йванне, -ння ср., абсме́йванне, -ння ср.;

2. перасме́йванне, -ння ср., перадра́жніванне, -ння ср.; см. пересме́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)