абсма́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсма́льванне
Р. абсма́львання
Д. абсма́льванню
В. абсма́льванне
Т. абсма́льваннем
М. абсма́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсма́льванне ср., см. асма́льванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсма́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмальваць — абсмаліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)