абслу́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абслу́га
Р. абслу́гі
Д. абслу́зе
В. абслу́гу
Т. абслу́гай
абслу́гаю
М. абслу́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абслу́га, -і, ДМ -лу́зе, ж.

1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сэрвіс.

На добрым узроўні а. ў горадзе.

2. зб. Службовы персанал, які абслугоўвае каго-н.

Сабралася на сход а. бальніцы.

|| прым. абслуго́вы, -ая, -ае.

А. персанал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абслу́га ж.

1. обслу́живание ср.;

2. собир. прислу́га;

кулямётная а. — пулемётная прислу́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абслу́га, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.

1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сервіс. На вышыні абслуга там: Швейцар, парадак строгі, Стаяць каля салідных дам Бульдогі, мопсы, догі. Зарыцкі.

2. Службовы персанал, які займаецца абслугоўваннем каго‑н. [Бусла] даглядалі ўсе сёстры... Уся абслуга бальніцы наведвала яго кожны дзень. Пестрак.

3. Баявы разлік гарматы і пад. Абслуга гарматкі збянтэжана прыпала да зямлі... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абслу́га ж

1. (сервіс) Bedíenung f -, -en; Díenstleistung f -, -en; Service [´zø:rvıs] m -s;

тэхні́чная абслу́га (téchnische) Wártung;

2. (персанал, які абслугоўвае каго-н, што-н) гл абслуговы;

3. вайск (баявы разлік) Bedíenungsmannschaft f -, -en, Bedíenung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

матэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матэля, належыць яму. Матэльная абслуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

catering

[ˈkeɪtərɪŋ]

n.

абслу́га е́жай, засто́льле

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Díenstpersonal

n -s абслу́га, персана́л абслу́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абслугоўванне, абслуга

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

attendance

[əˈtendəns]

n.

1) наве́дваньне n.

Our class has good attendance — На́шая кля́са ма́е до́брае наве́дваньне

2) прысу́тныя pl., пу́бліка f., слухачы́ pl.

The attendance at the meeting was over 200 — На схо́дзе было́ больш за 200 прысу́тных

3) апе́ка f.; абслу́га f.; паслу́га f.; суправаджэ́ньне n.

•

- dance attendance on

- in attendance

- take attendance

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)