абскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; -скака́ны; зак., каго-што.

1. Праскакаць вакол каго-, чаго-н.

А. балота.

2. Скачучы, абагнаць.

Рысісты конь усіх абскакаў на скачках.

3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым-н.

А. канкурэнтаў.

|| незак. абска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абскака́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абскачу́ абска́чам
2-я ас. абска́чаш абска́чаце
3-я ас. абска́ча абска́чуць
Прошлы час
м. абскака́ў абскака́лі
ж. абскака́ла
н. абскака́ла
Загадны лад
2-я ас. абскачы́ абскачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абскака́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абскака́ць сов., в разн. знач. обскака́ть;

а. вако́л во́зера — обскака́ть вокру́г о́зера;

а. усі́х на ска́чках — обскака́ть всех на ска́чках;

а. канкурэ́нтаў — обскака́ть конкуре́нтов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак., каго-што.

1. Праскакаць вакол каго‑, чаго‑н.

2. Разм. Аб’ездзіць, абысці ўсё, пабыць у многіх месцах. [Шафёру] трэба было «абскакаць» вунь колькі калгасаў, вярнуцца ў раён і да ночы «згайсаць» яшчэ ў два сельсавета.. Пташнікаў.

3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым‑н. Абскакаць канкурэнтаў. □ [Аднавус:] — Абскакаў ты мяне, Пятрок. У мяне гектар даў семдзесят пяць цэнтнераў зерня, а ў цябе — восемдзесят. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскака́ць

1. (вакол каго-н., чаго-н.) um j-m, um etw. (A) galoppíeren vi; umréiten* vt;

2. перан. (апярэдзіць у чым-н.) j-m überhólen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абскака́ны обска́канный; см. абскака́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абско́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абскакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обскака́ть сов. абскака́ць; (обогнать — ещё) абагна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абска́кваць несов., в разн. знач. обска́кивать; см. абскака́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абго́цаць ’аббегчы, абскакаць, абысці’ (Нас., Бяльк.) да гукапераймальнага гоц‑гоц.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)