абсе́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсе́чаны абсе́чаная абсе́чанае абсе́чаныя
Р. абсе́чанага абсе́чанай
абсе́чанае
абсе́чанага абсе́чаных
Д. абсе́чанаму абсе́чанай абсе́чанаму абсе́чаным
В. абсе́чаны (неадуш.)
абсе́чанага (адуш.)
абсе́чаную абсе́чанае абсе́чаныя (неадуш.)
абсе́чаных (адуш.)
Т. абсе́чаным абсе́чанай
абсе́чанаю
абсе́чаным абсе́чанымі
М. абсе́чаным абсе́чанай абсе́чаным абсе́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абсе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсе́чаны абсе́чаная абсе́чанае абсе́чаныя
Р. абсе́чанага абсе́чанай
абсе́чанае
абсе́чанага абсе́чаных
Д. абсе́чанаму абсе́чанай абсе́чанаму абсе́чаным
В. абсе́чаны (неадуш.)
абсе́чанага (адуш.)
абсе́чаную абсе́чанае абсе́чаныя (неадуш.)
абсе́чаных (адуш.)
Т. абсе́чаным абсе́чанай
абсе́чанаю
абсе́чаным абсе́чанымі
М. абсе́чаным абсе́чанай абсе́чаным абсе́чаных

Кароткая форма: абсе́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абсе́чаны

1. обру́бленный, обсечённый;

2. ра́ненный, пора́ненный;

3. перен. оса́женный, отбри́тый;

1-3 см. абсячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абсячы (абсекчы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсе́чаны behuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обсечённый абсе́чаны, мног. паабсяка́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обру́бленныйI

1. абсе́чаны, мног. паабсяка́ны, абцярэ́блены, ацярэ́блены, мног. паабцярэ́бліваны;

2. адсе́чаны, мног. паадсяка́ны, адця́ты, уця́ты; см. обруби́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)