абсвіста́ць, -ві́шчу, -ві́шчаш, -ві́шча; -вішчы́; -віста́ны; зак., каго-што.

Свістам выказаць каму-н. сваё неадабрэнне, асуджэнне.

А. артыста.

|| незак. абсві́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсвіста́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсвішчу́ абсві́шчам
2-я ас. абсві́шчаш абсві́шчаце
3-я ас. абсві́шча абсві́шчуць
Прошлы час
м. абсвіста́ў абсвіста́лі
ж. абсвіста́ла
н. абсвіста́ла
Загадны лад
2-я ас. абсвішчы́ абсвішчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абсвіста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсвіста́ць сов., см. асвіста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсвіста́ць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча; зак., каго-што.

Свістам выказаць каму‑н. сваё неадабрэнне, асуджэнне, пагарду. // Абвеяць са свістам (пра вецер).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсвіста́ць áuspfeifen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

освиста́ть сов. асвіста́ць, абсвіста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абсвістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсвіста́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абсвістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áuspfeifen

* vt абсвіста́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wygwizdać

зак.

1. прасвістаць;

2. абсвістаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)