Verbum

анлайнавы слоўнік

абсарбі́раваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсарбі́раваць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсарбі́раваць сов. и несов., хим., физ. абсорби́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсарбі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Паглынуць (паглынаць), усмактаць (усмоктваць).

[Лац. absorbere.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсарбі́раваць

(лац. absorbere)

хім. паглынаць, усмоктваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абсарбава́ць, абсарбі́раваць фіз., хім. absorbíeren vt, áufsaugen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абсорби́ровать сов. и несов., хим., физ. абсарбі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсарбі́равацца, ‑руецца; зак. і незак.

Спец.

1. Паглынуцца (паглынацца), усмактацца (усмоктвацца).

2. толькі незак. Зал. да абсарбіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

absorbíeren

vt хім. паглына́ць, абсарбі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

absorb [əbˈsɔ:b] v.

1. абсарбірава́ць, паглына́ць, усмо́ктваць

2. паглына́ць (перан.);

His work absorbed him. Праца захапіла яго цалкам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)