абро́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абро́бка
Р. абро́бкі
Д. абро́бцы
В. абро́бку
Т. абро́бкай
абро́бкаю
М. абро́бцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абро́бка ж. обрабо́тка, обде́лывание ср.; см. абрабі́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обде́лывание ср.

1. апрацо́ўванне, -ння ср., апрацо́ўка, -кі ж., абро́бка, -кі ж., абро́бліванне, -ння ср., вы́раб, -бу м.;

2. абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.;

3. апраўле́нне, -ння ср., апра́ўка, -кі ж.;

4. спраўле́нне, -ння ср., ула́джванне, -ння ср., абла́джванне, -ння ср.; см. обде́лывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)