абраўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Зрабіць роўным, гладкім (край, паверхню чаго-н.).

А. грады.

|| незак. абраўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. абраўно́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абраўнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абраўну́ю абраўну́ем
2-я ас. абраўну́еш абраўну́еце
3-я ас. абраўну́е абраўну́юць
Прошлы час
м. абраўнава́ў абраўнава́лі
ж. абраўнава́ла
н. абраўнава́ла
Загадны лад
2-я ас. абраўну́й абраўну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абраўнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абраўнава́ць сов. обровня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраўнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Зрабіць роўным, гладкім (край, паверхню чаго‑н.); выраўняць. Абраўнаваць градкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абраўнава́ць разм. ébnen vt, éinebnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обравня́ть сов. абраўнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обровня́ть сов., разг. абраўнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраўно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абраўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пааску́бваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго (што). Аскубваючы, ачысціць ад пер’я.

П. курэй.

2. што. Абраўнаваць граблямі ўсё, многае.

П. вазы з саломай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obrównać

зак. абраўнаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)