абраха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрашу́ абрэ́шам
2-я ас. абрэ́шаш абрэ́шаце
3-я ас. абрэ́ша абрэ́шуць
Прошлы час
м. абраха́ў абраха́лі
ж. абраха́ла
н. абраха́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абраха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абраха́ць сов., разг. оговори́ть, оклевета́ть, оболга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраха́ць, ‑брашу, ‑брэшаш, ‑брэша; зак., каго-што.

Разм. Зняславіць, зганьбіць, нагаварыўшы на каго‑н.; абгаварыць. Было і яшчэ адно апраўданне [у Руневіча]: «Я ж не цётка якая, што садзіць нос у шчыліну, каб потым абрахаць». Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абраха́ць разм. гл. абгаварыць

2.абра́ць

1. (áus)wählen vt; áussuchen vt;

2. (галасаваннем) wählen vt, vi;

абраха́ць дэлега́там zum Ábgeordneten [Deputíerten] wählen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абрэ́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обреха́ть сов., прям., перен., прост. абраха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)