абра́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абра́зны |
абра́зная |
абра́знае |
абра́зныя |
| Р. |
абра́знага |
абра́знай абра́знае |
абра́знага |
абра́зных |
| Д. |
абра́знаму |
абра́знай |
абра́знаму |
абра́зным |
| В. |
абра́зны (неадуш.) абра́знага (адуш.) |
абра́зную |
абра́знае |
абра́зныя (неадуш.) абра́зных (адуш.) |
| Т. |
абра́зным |
абра́знай абра́знаю |
абра́зным |
абра́знымі |
| М. |
абра́зным |
абра́знай |
абра́зным |
абра́зных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абразны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абразны́ |
абразна́я |
абразно́е |
абразны́я |
| Р. |
абразно́га |
абразно́й абразно́е |
абразно́га |
абразны́х |
| Д. |
абразно́му |
абразно́й |
абразно́му |
абразны́м |
| В. |
абразны́ (неадуш.) абразно́га (адуш.) |
абразну́ю |
абразно́е |
абразны́я (неадуш.) абразны́х (адуш.) |
| Т. |
абразны́м |
абразно́й абразно́ю |
абразны́м |
абразны́мі |
| М. |
абразны́м |
абразно́й |
абразны́м |
абразны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абразны́ в разн. знач. обрезно́й;
~на́я до́шка — обрезна́я доска́;
а. стано́к — обрезно́й стано́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абразны́, ‑ая, ‑ое.
1. Такі, у якім абрэзаны краі (край). Адрозніваюць дошкі абразныя, неабразныя і аполкі.
2. Прызначаны для абразання чаго‑н. Абразны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абразны́
1. (абрэзаны) ábgeschnitten, ábgesägt;
2. (прызначаны да абразання) Schnéide-, Ábschneide-, Zúschneide-;
абразны́ стано́к Ábschneidemaschine f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)