абра́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́зны абра́зная абра́знае абра́зныя
Р. абра́знага абра́знай
абра́знае
абра́знага абра́зных
Д. абра́знаму абра́знай абра́знаму абра́зным
В. абра́зны (неадуш.)
абра́знага (адуш.)
абра́зную абра́знае абра́зныя (неадуш.)
абра́зных (адуш.)
Т. абра́зным абра́знай
абра́знаю
абра́зным абра́знымі
М. абра́зным абра́знай абра́зным абра́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абразны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абразны́ абразна́я абразно́е абразны́я
Р. абразно́га абразно́й
абразно́е
абразно́га абразны́х
Д. абразно́му абразно́й абразно́му абразны́м
В. абразны́ (неадуш.)
абразно́га (адуш.)
абразну́ю абразно́е абразны́я (неадуш.)
абразны́х (адуш.)
Т. абразны́м абразно́й
абразно́ю
абразны́м абразны́мі
М. абразны́м абразно́й абразны́м абразны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абразны́ в разн. знач. обрезно́й;

а́я до́шка — обрезна́я доска́;

а. стано́к — обрезно́й стано́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абразны́, ‑ая, ‑ое.

1. Такі, у якім абрэзаны краі (край). Адрозніваюць дошкі абразныя, неабразныя і аполкі.

2. Прызначаны для абразання чаго‑н. Абразны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абразны́

1. (абрэзаны) bgeschnitten, bgesägt;

2. (прызначаны да абразання) Schnide-, bschneide-, Zschneide-;

абразны́ стано́к bschneidemaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обрезно́й абразны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

образно́й абразны́; см. о́бразII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)