абпіло́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абпіло́ўваю абпіло́ўваем
2-я ас. абпіло́ўваеш абпіло́ўваеце
3-я ас. абпіло́ўвае абпіло́ўваюць
Прошлы час
м. абпіло́ўваў абпіло́ўвалі
ж. абпіло́ўвала
н. абпіло́ўвала
Загадны лад
2-я ас. абпіло́ўвай абпіло́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абпіло́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абпіло́ўваць несов., см. апіло́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпілаваць. Тое, што і апілоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Тое, што і апілаваць.

А. бервяно.

|| незак. абпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абпіло́ўванне, -я, н. і абпіло́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпілоўваць — абпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпілоўваць — абпілаваць. Тое, што і апілоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slab

[slæb]

1.

n.

1)

а) пліта́ f. (з ка́меню, дрэ́ва або́ мэта́лу)

б) скрыль -я́ m., кава́лак -ка m. (сы́ру, мя́са)

2) апо́лак -ка m.

2.

v.t.

1) выраза́ць плі́ты

2) абпіло́ўваць апо́лкі

3) выклада́ць каме́ннымі плі́тамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)