абнасі́цца, -нашу́ся, -но́сішся, -но́сіцца; зак. (разм.).

1. Знасіць усё сваё адзенне, увесь абутак.

А. за гады вучобы.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ад нашэння стаць зручным, прывычным.

Боты абнасіліся, не ціснуць.

|| незак. абно́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнасі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абнашу́ся абно́сімся
2-я ас. абно́сішся абно́сіцеся
3-я ас. абно́сіцца абно́сяцца
Прошлы час
м. абнасі́ўся абнасі́ліся
ж. абнасі́лася
н. абнасі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час абнасі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абнасі́цца сов.

1. обноси́ться; (в какой-л. степени — ещё) пообноси́ться;

я зусі́м ~сі́ўся — я совсе́м обноси́лся;

2. (стать удобным в носке) обноси́ться;

бо́ты яшчэ́ не ~сі́ліся — сапоги́ ещё не обноси́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнасі́цца, ‑насіўся, ‑носішся, ‑носіцца; зак.

1. Знасіць, прывесці да непрыгоднасці ўсё адзенне, увесь абутак. Разглядаю дзядзьку. Як ён пахудзеў, як абнасіўся і зарос! Сачанка.

2. Зрабіцца зручным, звычным у выніку нашэння. Чаравікі абнасіліся, не муляюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнасі́цца

1. ábgenutzt sein, (sich) verschléißen* vi (s); sich ábtragen*, schäbig sein [wérden] (пра вопратку);

2. (зрабіцца зручным) bequém wérden; (пра абутак тс.) sich éintragen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абнасіцца; абарвацца, абшарпацца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

абно́швацца гл. абнасіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пообноси́ться сов., прост. абнасі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обноси́ться​II сов., разг.

1. (стать удобным от носки) абнасі́цца;

2. (износить всё) абнасі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абно́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абнасіцца (у 2 знач.).

2. Зал. да абношваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)