абмя́ць, абамну́, абамне́ш, абамне́; абамне́м, абамняце́, абамну́ць; абамні́; абмя́ты; зак., што.

Прымяць, прыціснуць зверху, зрабіць шчыльнейшым.

А. салому.

|| незак. абміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абміна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абамну́ абамнё́м
2-я ас. абамне́ш абамняце́
3-я ас. абамне́ абамну́ць
Прошлы час
м. абмя́ў абмя́лі
ж. абмя́ла
н. абмя́ла
Загадны лад
2-я ас. абамні́ абамні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абмя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмя́ць сов. обмя́ть;

а. сало́му — обмя́ть соло́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмя́ць, абамну, абамнеш, абамне; абамнём, абамняце; зак., што.

Прымяць, зрабіць шчыльнейшым. Абмяць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмя́ць zusámmenpressen vt, féstdrücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абміна́нне гл. абмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абміна́ць² гл. абмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмя́ты обмя́тый; см. абмя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абміна́нне

‘ад абмяць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абміна́нне
Р. абміна́ння
Д. абміна́нню
В. абміна́нне
Т. абміна́ннем
М. абміна́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што (разм.).

Седзячы, абмяць.

А. крэсла.

|| незак. абсе́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)