абму́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абму́льваю абму́льваем
2-я ас. абму́льваеш абму́льваеце
3-я ас. абму́львае абму́льваюць
Прошлы час
м. абму́льваў абму́львалі
ж. абму́львала
н. абму́львала
Загадны лад
2-я ас. абму́львай абму́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абму́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абму́льваць несов. (повреждать трением) стира́ть, натира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абму́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

Пашкодзіць скуру трэннем, нацерці.

А. ногі.

|| незак. абму́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абму́львацца несов.

1. натирать (что); (ударяя) набива́ть (что); см. абму́ляцца;

2. страд. стира́ться, натира́ться; см. абму́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)