абмо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́чаны абмо́чаная абмо́чанае абмо́чаныя
Р. абмо́чанага абмо́чанай
абмо́чанае		 абмо́чанага абмо́чаных
Д. абмо́чанаму абмо́чанай абмо́чанаму абмо́чаным
В. абмо́чаны (неадуш.)
абмо́чанага (адуш.)		 абмо́чаную абмо́чанае абмо́чаныя (неадуш.)
абмо́чаных (адуш.)
Т. абмо́чаным абмо́чанай
абмо́чанаю		 абмо́чаным абмо́чанымі
М. абмо́чаным абмо́чанай абмо́чаным абмо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́чаны абмо́чаная абмо́чанае абмо́чаныя
Р. абмо́чанага абмо́чанай
абмо́чанае		 абмо́чанага абмо́чаных
Д. абмо́чанаму абмо́чанай абмо́чанаму абмо́чаным
В. абмо́чаны (неадуш.)
абмо́чанага (адуш.)		 абмо́чаную абмо́чанае абмо́чаныя (неадуш.)
абмо́чаных (адуш.)
Т. абмо́чаным абмо́чанай
абмо́чанаю		 абмо́чаным абмо́чанымі
М. абмо́чаным абмо́чанай абмо́чаным абмо́чаных

Кароткая форма: абмо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмо́чаны обмо́ченный, вы́моченный; см. абмачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмо́ченный абмо́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

омо́ченный и омочённый абмо́чаны, намо́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)