абме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́рны |
абме́рная |
абме́рнае |
абме́рныя |
| Р. |
абме́рнага |
абме́рнай
абме́рнае |
абме́рнага |
абме́рных |
| Д. |
абме́рнаму |
абме́рнай |
абме́рнаму |
абме́рным |
| В. |
абме́рны (неадуш.)
абме́рнага (адуш.) |
абме́рную |
абме́рнае |
абме́рныя (неадуш.)
абме́рных (адуш.) |
| Т. |
абме́рным |
абме́рнай
абме́рнаю |
абме́рным |
абме́рнымі |
| М. |
абме́рным |
абме́рнай |
абме́рным |
абме́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абме́рны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для абмеру. Абмерная вяроўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абме́раць, -аю, -аеш, -ае; -раны; зак., каго-што.
1. Тое, што і памераць (у 1 знач.).
2. Адмераць менш, чым трэба, ашукаць.
А. пакупніка.
|| незак. абме́рваць, -аю, -аеш, -ае і абмяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абме́р, -у, м. і абме́рванне, -я, н.
|| прым. абме́рны, -ая, -ае.
Абмерная вяроўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)