абме́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абме́рванне |
абме́рванні |
| Р. |
абме́рвання |
абме́рванняў |
| Д. |
абме́рванню |
абме́рванням |
| В. |
абме́рванне |
абме́рванні |
| Т. |
абме́рваннем |
абме́рваннямі |
| М. |
абме́рванні |
абме́рваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абме́рванне ср. обме́ривание, обме́р ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абме́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмерваць — абмераць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмерванне н. Ábmessung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абме́раць, -аю, -аеш, -ае; -раны; зак., каго-што.
1. Тое, што і памераць (у 1 знач.).
2. Адмераць менш, чым трэба, ашукаць.
А. пакупніка.
|| незак. абме́рваць, -аю, -аеш, -ае і абмяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абме́р, -у, м. і абме́рванне, -я, н.
|| прым. абме́рны, -ая, -ае.
Абмерная вяроўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обме́ривание абме́рванне, -ння ср., абмяра́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ábmessung
f -, -en паме́р; вымярэ́нне; абме́рванне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
обме́рка ж. абме́рка, -кі ж., абме́рванне, -ння ср., абмяра́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заме́р м., спец. заме́р, -ру м., абме́р, -ру м., абме́рванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обме́р м., в разн. знач. абме́р, -ру м., абме́рванне, -ння ср.;
произвести́ обме́р жилпло́щади зрабі́ць абме́р жылпло́шчы;
не допуска́ть обме́р покупа́теля не дапуска́ць абме́ру пакупніка́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)