абме́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абме́раны абме́раная абме́ранае абме́раныя
Р. абме́ранага абме́ранай
абме́ранае		 абме́ранага абме́раных
Д. абме́ранаму абме́ранай абме́ранаму абме́раным
В. абме́раны (неадуш.)
абме́ранага (адуш.)		 абме́раную абме́ранае абме́раныя (неадуш.)
абме́раных (адуш.)
Т. абме́раным абме́ранай
абме́ранаю		 абме́раным абме́ранымі
М. абме́раным абме́ранай абме́раным абме́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абме́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абме́раны абме́раная абме́ранае абме́раныя
Р. абме́ранага абме́ранай
абме́ранае		 абме́ранага абме́раных
Д. абме́ранаму абме́ранай абме́ранаму абме́раным
В. абме́раны (неадуш.)
абме́ранага (адуш.)		 абме́раную абме́ранае абме́раныя (неадуш.)
абме́раных (адуш.)
Т. абме́раным абме́ранай
абме́ранаю		 абме́раным абме́ранымі
М. абме́раным абме́ранай абме́раным абме́раных

Кароткая форма: абме́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абме́раны в разн. знач. обме́ренный; см. абме́раць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абме́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́раны ábgemessen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обме́ренный абме́раны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wymierzony

1. абмераны;

2. накіраваны (супраць каго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)