абмаро́жаны обморо́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмаро́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмаро́жаны абмаро́жаная абмаро́жанае абмаро́жаныя
Р. абмаро́жанага абмаро́жанай
абмаро́жанае
абмаро́жанага абмаро́жаных
Д. абмаро́жанаму абмаро́жанай абмаро́жанаму абмаро́жаным
В. абмаро́жаны (неадуш.)
абмаро́жанага (адуш.)
абмаро́жаную абмаро́жанае абмаро́жаныя (неадуш.)
абмаро́жаных (адуш.)
Т. абмаро́жаным абмаро́жанай
абмаро́жанаю
абмаро́жаным абмаро́жанымі
М. абмаро́жаным абмаро́жанай абмаро́жаным абмаро́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмаро́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмаро́жаны абмаро́жаная абмаро́жанае абмаро́жаныя
Р. абмаро́жанага абмаро́жанай
абмаро́жанае
абмаро́жанага абмаро́жаных
Д. абмаро́жанаму абмаро́жанай абмаро́жанаму абмаро́жаным
В. абмаро́жаны (неадуш.)
абмаро́жанага (адуш.)
абмаро́жаную абмаро́жанае абмаро́жаныя (неадуш.)
абмаро́жаных (адуш.)
Т. абмаро́жаным абмаро́жанай
абмаро́жанаю
абмаро́жаным абмаро́жанымі
М. абмаро́жаным абмаро́жанай абмаро́жаным абмаро́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмаро́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмаро́жаны абмаро́жаная абмаро́жанае абмаро́жаныя
Р. абмаро́жанага абмаро́жанай
абмаро́жанае
абмаро́жанага абмаро́жаных
Д. абмаро́жанаму абмаро́жанай абмаро́жанаму абмаро́жаным
В. абмаро́жаны (неадуш.)
абмаро́жанага (адуш.)
абмаро́жаную абмаро́жанае абмаро́жаныя (неадуш.)
абмаро́жаных (адуш.)
Т. абмаро́жаным абмаро́жанай
абмаро́жанаю
абмаро́жаным абмаро́жанымі
М. абмаро́жаным абмаро́жанай абмаро́жаным абмаро́жаных

Кароткая форма: абмаро́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмаро́жаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. абмаро́жаны абмаро́жаная абмаро́жаныя
Р. абмаро́жанага абмаро́жанай абмаро́жаных
Д. абмаро́жанаму абмаро́жанай абмаро́жаным
В. абмаро́жанага абмаро́жаную абмаро́жаных
Т. абмаро́жаным абмаро́жанай
абмаро́жанаю
абмаро́жанымі
М. абмаро́жаным абмаро́жанай абмаро́жаных

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмаро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абмарозіць.

2. у знач. прым. Пашкоджаны марозам. Прыплёўся [сабака] з лесу галодны, хворы, з абмарожанымі нагамі. Ваданосаў.

3. у знач. наз. абмаро́жаны, ‑ага, м. Той, хто атрымаў пашкоджанне ад марозу. Акрамя тыфозных, нямала было іншых хворых: інвалідаў вайны, скалечаных, прастуджаных, абмарожаных. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаро́жаны bgefroren; erfrren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

озно́блённый абмаро́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frostbitten [ˈfrɒstbɪtn] adj. абмаро́жаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обморо́женный абмаро́жаны, мног. памаро́жаны, паабмаро́жваны, змаро́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)