абма́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абма́званне
Р. абма́звання
Д. абма́званню
В. абма́званне
Т. абма́званнем
М. абма́званні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абма́званне ср. обма́зка ж., обма́зывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абма́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмазваць — абмазаць і абмазвацца — абмазацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак., каго-што.

1. Пакрыць, намазаць якім-н. рэчывам.

А. сцены глінай.

2. Забрудзіць, запэцкаць.

А. рукі фарбай.

|| незак. абма́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абма́зацца, -ма́жуся, -ма́жашся, -ма́жацца; -ма́жся; незак. абма́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абма́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1 знач.) і абма́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обма́зывание

1. абма́званне, -ння ср.;

2. абма́званне, -ння ср., пэ́цканне, -ння ср.; см. обма́зывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обма́зка ж.

1. (действие) абма́званне, -ння ср., абма́зка, -кі ж.;

2. (вещество для обмазки) абма́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)