Verbum

анлайнавы слоўнік

аблі́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблі́зваць несов. обли́зывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́зваць (be)lécken;

◊

па́льчыкі аблі́жаш разм. dúfte!; danách möchte man sich die Fínger lécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абліза́ць, -ліжу́, -лі́жаш, -лі́жа; -ліжы́; -лі́заны; зак., каго-што.

1. Правесці языком па паверхні чаго-н.

А. губы.

2. Ачысціць каго-, што-н. лізаннем.

А. лыжку.

Кошка аблізала кацяня.

3. перан. Дакрануцца да чаго-н., прабегчы па чым-н. (пра агонь).

Языкі полымя аблізалі дровы ў коміне.

◊

Пальчыкі абліжаш — пра што-н. вельмі смачнае, прыемнае.

|| аднакр. аблізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| незак. аблі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обли́зывать несов. аблі́зваць;

обли́зывать гу́бы аблі́зваць гу́бы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблізну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да аблізваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблізваць — абліваць і аблізвацца — аблівацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oblizywać

незак. аблізваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áblecken

vt аблі́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)