аблі́звацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. гл. аблізацца.

2. перан. Глядзець на каго-, што-н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць што-н. смачнае (разм.).

Глядзі ды аблізвайся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблі́звацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблі́зваюся аблі́зваемся
2-я ас. аблі́зваешся аблі́зваецеся
3-я ас. аблі́зваецца аблі́зваюцца
Прошлы час
м. аблі́зваўся аблі́зваліся
ж. аблі́звалася
н. аблі́звалася
Загадны лад
2-я ас. аблі́звайся аблі́звайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблі́зваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблі́звацца несов., возвр., страд. обли́зываться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблі́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблівацца (у 1, 2 знач.).

2. перан. Разм. Глядзець на каго‑, што‑н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць. Аж шкода яму [Верамейчыку] робіцца самога сябе — гэтакае дабро людзі цягаюць, а яму глядзі ды толькі аблізвайся. Крапіва.

3. Зал. да аблізваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліза́цца, аблі́звацца

1. sich (D) die Líppen lécken;

2. перан. (зайздросціць) néidisch sein (каму-н., чаму-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абліза́цца, -ліжу́ся, -лі́жашся, -лі́жацца; -ліжы́ся; зак.

1. Аблізаць сабе губы.

2. перан. Выявіць пачуццё незадаволенай зайздрасці, не атрымаўшы таго, на што разлічваў.

3. Пра жывёлу: аблізаць на сабе поўсць.

|| незак. аблі́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| аднакр. аблізну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 1 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обли́зываться возвр., страд. аблі́звацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблі́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблізваць — абліваць і аблізвацца — аблівацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблізну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Аднакр. да аблізвацца (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́згаць

‘рабіць кароткія рухі языком, аблізвацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лі́згаю лі́згаем
2-я ас. лі́згаеш лі́згаеце
3-я ас. лі́згае лі́згаюць
Прошлы час
м. лі́згаў лі́згалі
ж. лі́згала
н. лі́згала
Загадны лад
2-я ас. лі́згай лі́згайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лі́згаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)