абля́ут

(ням. Ablaut)

лінгв. чаргаванне галосных кораня слова ў розных граматычных формах (напр. несці — насіць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абля́ўт м., лингв. абля́ут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ablaut [ˈæblaʊt] n. ling. абля́ут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апафані́я

(ад апа- + -фанія)

тое, што і абляут.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áblaut

m -s, -e грам. чаргава́нне гало́сных; абля́ут

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)