аблямо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аблямо́ўка |
аблямо́ўкі |
| Р. |
аблямо́ўкі |
аблямо́вак |
| Д. |
аблямо́ўцы |
аблямо́ўкам |
| В. |
аблямо́ўку |
аблямо́ўкі |
| Т. |
аблямо́ўкай аблямо́ўкаю |
аблямо́ўкамі |
| М. |
аблямо́ўцы |
аблямо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж.
1. гл. аблямаваць.
2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што паласой акаймоўвае па краях што-н.
Рукавы з футравай аблямоўкай.
|| прым. аблямо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблямо́ўка ж. (то, чем обшито) оторо́чка, обши́вка, кайма́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблямо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблямоўваць — аблямаваць.
2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што палосай акружае па краях другі прадмет. Рукавы з аксамітнай аблямоўкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблямо́ўка ж. Sаum m -(e)s, Säume; Kánte f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аблямава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., што.
1. Абшыць па краях палоскай з іншага матэрыялу.
А. рукавы сукенкі.
2. перан. Акружыць што-н., размясціцца вакол чаго-н.
Алешнік прыгожа аблямаваў берагі возера.
|| незак. аблямо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж. (да 1 знач.) і аблямо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лямо́ўка ж., см. аблямо́ўка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оторо́чка аблямо́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пушка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Абшыўка, аблямоўка з футра па краях адзення, абутку; апуха.
Футровая в.
|| прым. вы́пушачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблямава́нне, ‑я, н.
Тое, што і аблямоўка (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)