аблы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблы́тваю аблы́тваем
2-я ас. аблы́тваеш аблы́тваеце
3-я ас. аблы́твае аблы́тваюць
Прошлы час
м. аблы́тваў аблы́твалі
ж. аблы́твала
н. аблы́твала
Загадны лад
2-я ас. аблы́твай аблы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблы́тваць несов., прям., перен. опу́тывать; см. аблы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Абматаць, апавіць, абвязаць чым-н.

А. дротам.

2. перан. Падпарадкаваць сабе.

А. павуцінай даўгоў.

3. перан. Прывабіць, прылашчыць, увесці ў зман.

А. чарамі.

|| незак. аблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблы́таць, аблы́тваць

1. (чым-н.) umwíckeln vt; umschnü ren vt;

2. перан. (увесці ў зман) betrügen vt, in die Írre führen, írrelei ten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

опу́тывать несов.

1. аблы́тваць;

2. перен. аблы́тваць; (обманывать) ашу́кваць; см. опу́тать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблы́тванне ср. опу́тывание; см. аблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблытваць — аблытаць, аблытвацца — аблытацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблы́твацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблытацца.

2. Зал. да аблытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблы́твацца несов., возвр., страд. опу́тываться; см. аблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)