аблу́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблу́зваю аблу́зваем
2-я ас. аблу́зваеш аблу́зваеце
3-я ас. аблу́звае аблу́зваюць
Прошлы час
м. аблу́зваў аблу́звалі
ж. аблу́звала
н. аблу́звала
Загадны лад
2-я ас. аблу́звай аблу́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблу́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблу́зваць несов. облу́щивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблуза́ць, аблу́зваць (ачысціць ад шкарлупіны) enthülsen vt (гарох, боб)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

облу́щивать несов. аблу́шчваць, аблу́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблу́звацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблузацца.

2. Зал. да аблузваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́шчваць гл. аблузаць, аблузваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obłuskiwać

незак. аблушчваць, аблузваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)