аблуза́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аблуза́ецца аблуза́юцца
Прошлы час
м. аблуза́ўся аблуза́ліся
ж. аблуза́лася
н. аблуза́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблуза́цца сов. облущи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблуза́цца, ‑аецца; зак.

Пазбавіцца ад шкарлупіны, кары і пад. Пад руку трапіўся, кол з маладой сасонкі, толькі што ссечанай у лесе, кара на ім аблузалася, і Максім запэцкаў рукі і гімнасцёрку ў ліпучую смалу. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́шчыцца, ‑шчыцца; зак.

Тое, што і аблузацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́звацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблузацца.

2. Зал. да аблузваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́звацца несов., возвр., страд. облу́щиваться; см. аблуза́цца, аблуза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)