абло́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абло́гавы абло́гавая абло́гавае абло́гавыя
Р. абло́гавага абло́гавай
абло́гавае		 абло́гавага абло́гавых
Д. абло́гаваму абло́гавай абло́гаваму абло́гавым
В. абло́гавы (неадуш.)
абло́гавага (адуш.)		 абло́гавую абло́гавае абло́гавыя (неадуш.)
абло́гавых (адуш.)
Т. абло́гавым абло́гавай
абло́гаваю		 абло́гавым абло́гавымі
М. абло́гавым абло́гавай абло́гавым абло́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абло́гавы

1. воен. оса́дный;

2. с.-х. за́лежный, перело́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́гавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абложны (у 1 знач.). Аблогавыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́гавы, абло́жны:

абло́гавыя зе́млі bráchliegende Länderéi¦еn pl, Bráchland n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

1. Даўно не аранае поле, пакрытае травою, дзірваном.

Узараць аблогу.

2. Акружэнне войскамі ўмацаванага пункта з мэтай яго захопу.

Зняць аблогу.

3. Акружэнне лесу з мэтай правядзення аблавы на звера.

А. мядзведзя.

|| прым. абло́гавы, -ая, -ае і абло́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Абложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обложно́й​II с.-х., обл. абло́гавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oblężniczy

oblężnicz|y

аблогавы; асадны;

artyleria ~a — асадная артылерыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перело́жный с.-х.

1. я́лавінны; абло́гавы;

перело́жная систе́ма полево́дства я́лавінная (абло́гавая) сістэ́ма паляво́дства;

2. папа́рны; см. перело́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оса́дный воен. абло́гавы, аса́дны;

оса́дное положе́ние стан абло́гі;

на оса́дном положе́нии у ста́не абло́гі;

оса́дная артилле́рия аса́дная артыле́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЛЕ́ЗІЯ

(Alesia),

старажытнае гальскае паселішча-опідум (сучасны г. Аліз-Сент-Рэн, Францыя), аблогай і ўзяццем якога Юлій Цэзар у 52 да н.э. скончыў шматгадовую гальскую вайну. Займала пл. 57 га, была абкружана сцяной і ровам. Алезія абараняла 20-тыс. войска галаў на чале з Верцынгетарыгам. Раскопкамі выяўлены рэшткі тысяч гальскіх воінаў (са зброяй і інш. рэчамі), якія па загадзе Цэзара былі скінуты ў выкапаны рымлянамі аблогавы роў даўжынёй 13 км; гальскія і правінцыяльна-рымскія дамы (пасля вайны жыццё ў Алезіі працягвалася), храмы, арэна.

т. 1, с. 237

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)