абла́шчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абла́шчваю абла́шчваем
2-я ас. абла́шчваеш абла́шчваеце
3-я ас. абла́шчвае абла́шчваюць
Прошлы час
м. абла́шчваў абла́шчвалі
ж. абла́шчвала
н. абла́шчвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абла́шчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абла́шчваць несов. обла́скивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што.

1. Ласкава, са спагадай абысціся з кім-н.

А. сірату.

2. Лашчачы, зрабіць жывёліну рахманай.

А. сабаку.

|| незак. абла́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абла́шчваць, абла́шчыць gütig [freúndlich] behándeln, liebkósen (неаддз.) vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)