абла́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абла́джваю абла́джваем
2-я ас. абла́джваеш абла́джваеце
3-я ас. абла́джвае абла́джваюць
Прошлы час
м. абла́джваў абла́джвалі
ж. абла́джвала
н. абла́джвала
Загадны лад
2-я ас. абла́джвай абла́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абла́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абла́джваць несов., разг.

1. приводи́ть в поря́док; чини́ть; обла́живать;

2. (выгодно устраивать) обде́лывать, обраба́тывать, обтя́пывать; обла́живать;

1, 2 см. абла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Прывесці да ладу, адрамантаваць, паправіць.

А. старую хату.

2. Уладзіць, арганізаваць (разм.).

А. справу.

|| незак. абла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абла́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абладжваць — абладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абладзіцца.

2. Зал. да абладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́живать несов.

1. (делать, изготовлять) рабі́ць, майстрава́ць, зла́джваць;

2. (устраивать) абла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schchern

vi (mit D) спекулява́ць (чым-н.); абла́джваць спра́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dispose

[dɪˈspoʊz]

v.t.

1) разьмяшча́ць, расстаўля́ць

2) абла́джваць, ула́джваць; выраша́ць

3) схіля́ць

- dispose of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абла́джванне ср., разг.

1. упоря́дочение; почи́нка ж.;

2. обде́лка ж.; обрабо́тка ж.;

1, 2 см. абла́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)