абла́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абла́джваю |
абла́джваем |
| 2-я ас. |
абла́джваеш |
абла́джваеце |
| 3-я ас. |
абла́джвае |
абла́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абла́джваў |
абла́джвалі |
| ж. |
абла́джвала |
| н. |
абла́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абла́джвай |
абла́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абла́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абла́джваць несов., разг.
1. приводи́ть в поря́док; чини́ть; обла́живать;
2. (выгодно устраивать) обде́лывать, обраба́тывать, обтя́пывать; обла́живать;
1, 2 см. абла́дзіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абладзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.
1. Прывесці да ладу, адрамантаваць, паправіць.
А. старую хату.
2. Уладзіць, арганізаваць (разм.).
А. справу.
|| незак. абла́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абла́джванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абла́джванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абладжваць — абладзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абла́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абладзіцца.
2. Зал. да абладжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́живать несов.
1. (делать, изготовлять) рабі́ць, майстрава́ць, зла́джваць;
2. (устраивать) абла́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
scháchern
vi (mit D) спекулява́ць (чым-н.); абла́джваць спра́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dispose
[dɪˈspoʊz]
v.t.
1) разьмяшча́ць, расстаўля́ць
2) абла́джваць, ула́джваць; выраша́ць
3) схіля́ць
•
- dispose of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абла́джванне ср., разг.
1. упоря́дочение; почи́нка ж.;
2. обде́лка ж.; обрабо́тка ж.;
1, 2 см. абла́джваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)