абкрада́нне гл. абакрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкрада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абкрада́нне абкрада́нні
Р. абкрада́ння абкрада́нняў
Д. абкрада́нню абкрада́нням
В. абкрада́нне абкрада́нні
Т. абкрада́ннем абкрада́ннямі
М. абкрада́нні абкрада́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абкрада́нне ср. обворо́вывание, обкра́дывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкрада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкрадаць — абкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкрада́нне н Díebstahl m -s, -stähle, Entwéndung f -; Táschendiebstahl m (нязначнае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абакра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; абакра́дзены і абкра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; абкра́дзены; зак., каго-што.

Тайна (без дазволу) забраць чужое, зрабіць пакражу.

А. краму.

|| незак. абкрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абкрада́нне, -я, н. і абкра́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкра́дванне ср., см. абкрада́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обкра́дывание абкрада́нне, -ння ср.; абкра́дванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абіра́нне н

1. (пладоў і г. д) Schälen n -s;

2. разм (абкраданне) Bestéhlen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)