абко́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абко́с абко́сы
Р. абко́са абко́саў
Д. абко́су абко́сам
В. абко́с абко́сы
Т. абко́сам абко́самі
М. абко́се абко́сах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абко́с, ‑а, м.

Абкошаная паласа па канцах ці з усіх бакоў поля або сенажаці, падрыхтаваных да жніва ці касьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обко́с абко́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)