Verbum

анлайнавы слоўнік

абко́пванне гл. абкапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абко́пванне ср.

1. ока́пывание, обрыва́ние;

2. оку́чивание;

3. ока́пывание, обведе́ние;

1-3 см. абко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкопваць — абкапа́ць і абкопвацца — абкапа́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Ускапаць зямлю вакол чаго-н.; капа́ючы, абгарнуць, абкідаць што-н. чым-н.

А. фруктовыя дрэвы.

|| незак. абко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́пванне, -я, н. і абко́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Тое, што і абкопванне. Абкопка буртоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обка́пывание^II абко́пванне, -ння ср.; см. обка́пывать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

око́пка ж., с.-х. абко́пванне, -ння ср., ако́пванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оку́чивание аку́чванне, -ння ср.; абганя́нне, -ння ср.; абко́пванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okopywanie

н. абкопванне; абганянне; акучванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)