абка́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абка́чваю абка́чваем
2-я ас. абка́чваеш абка́чваеце
3-я ас. абка́чвае абка́чваюць
Прошлы час
м. абка́чваў абка́чвалі
ж. абка́чвала
н. абка́чвала
Загадны лад
2-я ас. абка́чвай абка́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абка́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абка́чваць несов. валя́ть, обва́ливать; см. абкача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, пакрыць чым-н. (сыпкім, вязкім)

А. рыбу ў муцэ.

|| незак. абка́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абка́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкача́ць, абка́чваць inrollen vt; wnden vt (у муку);

абкача́ць у сухара́х paneren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абка́чванне ср. валя́ние; см. абка́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкачваць — абкачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абка́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абкачацца.

2. Зал. да абкачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валю́шаць, валюшатыабкачваць у муку’ (Клім.). Валюшаты < (рабіць) *валюшы, гл. валюшка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obtaczać

незак.

1. абкачваць;

obtaczać w mące — абкачваць у муцэ;

2. абточваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)