Verbum

анлайнавы слоўнік

абка́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абка́тванне ср., спец. обка́тывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкатваць — абкатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абка́тванне гл. абкатка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Ездзячы, зрабіць роўным, гладкім, прыгодным для язды.

А. дарогу.

2. Пробнай яздой праверыць прыгоднасць чаго-н. (спец.).

А. машыну.

|| незак. абка́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абка́тванне, -я, н., абка́тка, -і, ДМ -тцы, ж. і абка́т, -у, М -ка́це, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ábwälzung

f -, -en

1) скіда́нне, перако́чванне

2) пераклада́нне, зва́льванне (тс. перан.)

3) тэх. абка́тка, абка́тванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)