абкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго.

Накарміць звыш меры, на шкоду здароўю.

А. дзіця.

|| незак. абко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́рм, -у, м. і абко́рмліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкармі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкармлю́ абко́рмім
2-я ас. абко́рміш абко́рміце
3-я ас. абко́рміць абко́рмяць
Прошлы час
м. абкармі́ў абкармі́лі
ж. абкармі́ла
н. абкармі́ла
Загадны лад
2-я ас. абкармі́ абкармі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абкармі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкармі́ць сов. обкорми́ть; пресы́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Накарміць звыш меры; пашкодзіць здароўю, даўшы з’есці лішняе. Абкарміць дзіця малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкармі́ць überfüttern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абко́рм гл. абкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́рмліванне гл. абкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́рмліваць гл. абкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обкорми́ть сов. абкармі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окорми́ть сов.

1. в разн. знач. абкармі́ць;

окорми́ть ребёнка прост. абкармі́ць дзіця́;

окорми́ть теля́т кле́вером абкармі́ць цяля́т канюшы́най;

2. (отравить ядом) атруці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)