абка́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Запэцкаць, абліць кроплямі чаго-н.

А. абрус чарнілам.

|| незак. абка́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Ускапаць зямлю вакол чаго-н.; капа́ючы, абгарнуць, абкідаць што-н. чым-н.

А. фруктовыя дрэвы.

|| незак. абко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́пванне, -я, н. і абко́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абка́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абка́паю абка́паем
2-я ас. абка́паеш абка́паеце
3-я ас. абка́пае абка́паюць
Прошлы час
м. абка́паў абка́палі
ж. абка́пала
н. абка́пала
Загадны лад
2-я ас. абка́пай абка́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абка́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абкапа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкапа́ю абкапа́ем
2-я ас. абкапа́еш абкапа́еце
3-я ас. абкапа́е абкапа́юць
Прошлы час
м. абкапа́ў абкапа́лі
ж. абкапа́ла
н. абкапа́ла
Загадны лад
2-я ас. абкапа́й абкапа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абкапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абка́паць сов. обка́пать, зака́пать

абкапа́ць сов.

1. окопа́ть, обры́ть;

а. я́блыню — окопа́ть (обры́ть) я́блоню;

2. оку́чить;

а. бу́льбу — оку́чить карто́фель;

3. (окружить что-л. рвом, насыпью) окопа́ть, обвести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абліць каплямі якой‑н. вадкасці; зака́паць. Абкапаць стол чарнілам. □ Кроў з пальца запэцкала ўсю далонь і здорава-такі абкапала яго [Стафанковічаву] вопратку. Чорны.

абкапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., што.

Ускапаць зямлю вакол чаго‑н.; капаючы, абгарнуць, абкідаць што‑н. чым‑н. Абкапаць яблыню. Абкапаць палатку канаўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкапа́ць rings um etw. gráben*, rings um etw. die Érde áufwerfen*;

абкапа́ць кусты́ um die Sträucher herúm die Érde áufwerfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абка́паць (абліць, закапаць) разм. besprítzen vt; bekléckern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абко́пванне гл. абкапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́пваць гл. абкапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)