абка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абка́м |
абка́мы |
| Р. |
абка́ма |
абка́маў |
| Д. |
абка́му |
абка́мам |
| В. |
абка́м |
абка́мы |
| Т. |
абка́мам |
абка́мамі |
| М. |
абка́ме |
абка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абка́м м., ист. (абласны́ камітэ́т) обко́м (областно́й комите́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обко́м (областно́й комите́т) абка́м, -ма м. (абласны́ камітэ́т);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)